പക്ഷെ ഒരു കുഞ്ഞന്കുരുവി കത്തികൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഈറ്റ കമ്പിനെ വട്ടമിട്ടു പറക്കുകയാണ്.....അതിന്റെ വെപ്രാളത്തില് കണ്ടു, ഒരു അമ്മയുടെ പിടയുന്ന മനസ്സ്. അവിടെയെവിടെയെങ്കിലും അതിന്റെ കൂട് ഉണ്ടാവണം...., അമ്മയെ വിളിച്ചു കരയുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങളുണ്ടാവണം..
മനുഷ്യന്റെ വീടും കൂടും നശിപ്പികുമ്പോള് ഉയരുന്ന വേദനയും പ്രതിരോധവും ഇവര്ക്കൊക്കെവേണ്ടി ആരുയര്ത്താന്...
അവരുംകൂടി ചേര്ന്ന് ഒരുക്കിയ ഈ കുഞ്ഞുകൂട്ടിലാണ് അഭിമാനത്തോടെ നാം ഇരിക്കുന്നത്....ചിരിക്കുന്നത്....
അവശന്മാരാർത്തന്മാരാലംബഹീനന്മാർ
ReplyDeleteഅവരുടെ സങ്കടമാരറിയാൻ